هزاران دهقان برای آمدن باران دعا کردند،اما خدا فکر کودکی بو د که چکمه هایش سوراخ داشت.
درباره من
خوش خرامان می روی ای جان جان بی من مرو / ای حیات دوستان در بوستان بی من مرو . ای فلک بی من مگرد و ای قمر بی من متاب / ای زمین بی من مروی و ای زمان بی من مرو .
ادامه...